ตอบ   คำนวณตามขั้นตอนดังนี้

1. คำนวณปริมาณคาร์โบไฮเดรตทั้งหมด ใยอาหาร และน้ำตาลแอลกอฮอล์ จากรายงานผลวิเคราะห์ต่อ 100 กรัมหรือ 100 มิลลิลิตร เป็นต่อปริมาณที่กินต่อครั้ง และปัดตัวเลขตามหลักเกณฑ์ข้อ 2.6 ของบัญชีหมายเลข 1

2. คำนวณคาร์โบไฮเดรตที่ร่างกายนำไปใช้ประโยชน์ โดยนำปริมาณคาร์โบไฮเดรตทั้งหมด ลบด้วยใยอาหาร และน้ำตาลแอลกอฮอล์

3. คำนวณค่าพลังงานจากคาร์โบไฮเดรตทั้งหมด จากสูตร

ค่าพลังงานจากคาร์โบไฮเดรตทั้งหมด = [คาร์โบไฮเดรตที่ร่างกายนำไปใช้ประโยชน์ (กรัม) x 4 กิโลแคลอรีต่อกรัม] +         

                                                [(ใยอาหาร (กรัม) x 2 กิโลแคลอรีต่อกรัม)] + [(น้ำตาลแอลกอฮอล์ (กรัม) x

                                                ค่าการแปลงหน่วยของน้ำตาลแอลกอฮอล์แต่ละชนิด (กิโลแคลอรีต่อกรัม))]

หมายเหตุ การคำนวณดังกล่าวขึ้นอยู่กับสูตรส่วนประกอบของผลิตภัณฑ์ว่ามีการเติมใยอาหารและ/หรือน้ำตาลแอลกอฮอล์หรือไม่ ซึ่งไม่จำเป็นต้องวิเคราะห์และคำนวณหากไม่มีการเติมใยอาหารและ/หรือน้ำตาลแอลกอฮอล์

   ฉลากโภชนาการ

ตอบ   ผู้ประกอบการจำเป็นต้องควบคุมคุณภาพผลิตภัณฑ์ให้มีปริมาณสารอาหารสอดคล้องตามที่กล่าวอ้างบนฉลากและเป็นไปตามหลักเกณฑ์การยอมรับค่าความแตกต่างของสารอาหารระหว่างผลวิเคราะห์และที่แสดงบนฉลาก

   ฉลากโภชนาการ

ตอบ   หากใช้อินนูลินเป็นแหล่งของใยอาหารในผลิตภัณฑ์ ปริมาณอินนูลินที่ได้จากการวิเคราะห์ด้วยวิธีการเฉพาะที่ได้รับการยอมรับ จะได้ปริมาณมากกว่าการวิเคราะห์หาในปริมาณใยอาหารทั้งหมด (Total dietary fiber) ซึ่งเป็นปริมาณที่ใกล้เคียงตามปริมาณการใช้จริงในผลิตภัณฑ์ ดังนั้น หากใช้อินนูลินเป็นแหล่งของใยอาหารเพียงแหล่งเดียว สามารถแสดงเป็นปริมาณ “ใยอาหาร” ในกรอบข้อมูลโภชนาการได้

   ฉลากโภชนาการ

ตอบ   สามารถแสดงข้อมูลการใช้ส่วนประกอบตามข้อเท็จจริงของผลิตภัณฑ์ได้ อย่างไรก็ตาม หากประสงค์จะแสดงปริมาณ น้ำตาลแอลกอฮอล์และคำนวณพลังงาน จำเป็นต้องส่งผลิตภัณฑ์ตรวจวิเคราะห์หาปริมาณน้ำตาลแอลกอฮอล์เพิ่มเติม

   ฉลากโภชนาการ

ตอบ   หากวิเคราะห์ปริมาณ Fructans, inulin, Fructo-Oligosaccharides ห้องปฏิบัติการจะนำมาคำนวณรวมกับปริมาณใยอาหารทั้งหมด และใช้ค่าการแปลงหน่วยเท่ากับ 2 กิโลแคลอรีต่อกรัม เช่นเดียวกับใยอาหารได้

   ฉลากโภชนาการ

ตอบ   กำหนดไว้ในหลักเกณฑ์การยอมรับค่าความแตกต่างของสารอาหารระหว่างผลวิเคราะห์และที่แสดงบนฉลาก ศึกษาเพิ่มเติมได้ที่ https://food.fda.moph.go.th/for-entrepreneurs/criteria-nutrients

   ฉลากโภชนาการ

ตอบ   กรณีที่เป็นอาหารแห้งหรืออาหารลักษณะอื่นที่โดยทั่วไปแล้วต้องเติมน้ำหรือของเหลวที่มีคุณค่าทางโภชนาการน้อยจนไม่มีนัยสำคัญก่อนการบริโภค ปริมาณที่กินต่อครั้งกำหนดตามปริมาณที่แนะนำสำหรับการเตรียมอาหารนั้นๆ ในลักษณะพร้อมบริโภคตามที่ได้กำหนดในตารางปริมาณหนึ่งหน่วยบริโภคอ้างอิง เช่น ซอสเปรี้ยวชนิดผง ปริมาณที่กินต่อครั้ง 1/2 ช้อนชา (2 กรัม) ซึ่งเป็นปริมาณสำหรับเตรียมซอสเปรี้ยวเหลว 1 ช้อนชา โดยฉลากอาหารต้องแสดงข้อแนะนำในการเตรียมโดยนำผลิตภัณฑ์มาละลายด้วยน้ำเปล่าปริมาตร 1 ช้อนชา

   ฉลากโภชนาการ

ตอบ   โดยทั่วไปแล้วการหาจำนวนครั้งที่กินได้ต่อภาชนะบรรจุ คำนวณโดยการหารปริมาณส่วนที่กินได้ทั้งหมดในภาชนะบรรจุนั้นด้วยปริมาณที่กินต่อครั้งตามความเหมาะสมของลักษณะหรือรูปแบบผลิตภัณฑ์ ดังนั้น กรณีดังกล่าวสามารถคำนวณโดยใช้ปริมาณที่กินต่อครั้งในหน่วยทั่วไป (5 เม็ด) หารด้วยจำนวนเม็ดทั้งหมดในภาชนะบรรจุ (100 เม็ด)

   ฉลากโภชนาการ

ตอบ   ได้ แต่ต้องเป็นค่าที่ใกล้เคียงตามหลักเกณฑ์ที่กำหนด

   ฉลากโภชนาการ

ตอบ   “น้ำตาลที่เติม (added sugars)” หมายถึง น้ำตาลที่เติมในระหว่างกระบวนการผลิตหรือบรรจุ ซึ่งรวมถึง น้ำตาลโมเลกุลเดี่ยวและโมเลกุลคู่ น้ำตาลจากน้ำเชื่อมและน้ำผึ้ง และน้ำตาลจากน้ำผักหรือน้ำผลไม้เข้มข้นที่เกินจากน้ำผักหรือน้ำผลไม้ 100% ที่เป็นชนิดเดียวกันในปริมาณที่เท่ากัน ตัวอย่างเช่น น้ำตาลทราย น้ำตาลทรายแดง น้ำตาลซูโครส น้ำตาลฟรุกโตส น้ำตาลมอลโตส น้ำตาลกลูโคส น้ำตาลเด็กซ์โทรส น้ำตาลแลคโตส น้ำผึ้ง น้ำเชื่อมข้าวโพด (corn syrup) น้ำเชื่อมฟรุกโตส (fructose syrup / high-fructose corn syrup) น้ำผลไม้เข้มข้น น้ำตาลมอลต์ กากน้ำตาล น้ำตาลทรายดิบ (raw sugar) น้ำตาลอินเวอร์ส (invert sugar) น้ำตาลทรีฮาโลส (trehalose) เป็นต้น ทั้งนี้ ไม่รวมถึง นมที่มีน้ำตาลตามธรรมชาติ ผักและผลไม้ เช่น ผลไม้อบแห้ง ผลไม้ทั้งผลหรือชิ้น น้ำผลไม้ 100% (single strength juice)

   ฉลากโภชนาการ